Ben 60 yaşındayım, niyetim Makedonya vatandaşı olmak değil. İnsan yaşlanınca daha bir duygusal oluyor, aile köklerimi bulmak istiyorum. Denizli’de yaşıyorum, Yayın yaşamını 7 yıldır aralıksız sürdüren Delikliçınar adlı derginin yayın kurulu üyesi ve editörüyüm. Amacım ailemin anı-roman karışımı yaşamını anlatan bir roman yazmak. Aynı zamanda Türk Dili ve Edebiyatı öğretmeniyim. fakültede okuduğum dönemde Osmanlıca öğrenmiştim, biraz çalışırsam eski metinleri okuyabilirim. Makedonya’ya gelsem nüfus müdürlüğündeki o döneme ait belgelere bakabilir miyim? Bir de Ohri’de, şehir merkezi ve köylerinde yaşayan 60 yaş üstü Türklerle görüşme (konuşma) fırsatım olabilir mi? Dedemin izini bulamasam bile Makedonya’daki Türklerin 19. yüzyıldan günümüze kadar yaşadıkları acı tatlı birçok bilgiyi edinebilirim. Bu öğrendiklerimden onlarca roman, yüzlerce öykü yazılabilecek kadar bilgiye ulaşacağıma eminim. Bunu aynı zamanda dedeme karşı geç de olsa ödemek zorunda olduğum bir borç olarak görüyorum. Bu arada benim de adım Gürcan ve Makedonya vatandaşı olma şansım varsa bunu gururla kabul ederim.
